Bewegen schijnt enorm goed te zijn voor ons brein. Niet alleen voor de motoriek, maar ook voor de cognitie. Beter bewegen is beter rekenen. Laat de scootmobiel dus staan en kruip in de rolstoel. En als het kan: worstel je je rolstoel uit en loop achter je rollator. Of deze: laat de rollator staan en loop met een stok. Of, als je kunt, loop zonder hulpmiddel, zelfs al is het een bijzonder loopje. Kijk, mama, zonder stok!

De sport die het beste schijnt te zijn voor de hersenen is tafeltennis. Ik kan me er iets bij voorstellen. Balletjes die onvoorspelbaar alle kanten op springen. Als je zoals ik ongelooflijk veel van tafeltennis houdt, is er altijd nog dit alternatief: schuiftafefeltennis. Denk het net weg, halveer de bats, beeld je planken aan de zijkanten van de tafel in, verdubbel de grootte van de ballen. Het leven zit vol verrassingen. Schuiftafeltennis vanuit de rolstoel en later rechtop staand, moeizaam vastklampend aan de tafelrand.

Als je, zoals ik, weer moet leren lopen, dan gaat dat van rollator, naar Eiffel, naar stok, naar niks. Als het meezit. Wie, zoals ik, last heeft van een wankel evenwicht, moet aan zijn balans werken. Eindeloos parcourtjes lopen. Dat is: lopen met opstapjes, verhoginkjes, opraapklusjes, pilonnetjes en balletjes onderweg, gewichtjes om het leuker te maken, verkleinwoordjes vooral. Voor wie normaal loopt, is het simpel, maar ik kan er beter mijn concentratie bij houden. Een stoornis in de kleine hersenen betekent naast slecht evenwicht vooral ook slechte coördinatie. Omdat ik ook nog die uitval links heb, is dat nu mijn topzijde. Mikken op rechts en links uitkomen. Ja, dat ben ik ten voete uit. Soms mag ik "boksen" en dan is het verschil tussen beide lichaamszijdes groot. Is dat leuk?

Al dat bewegen is natuurlijk behoorlijk inspannend. Het is niet altijd leuk, maar wel noodzakelijk. Er wordt wel eens gezegd dat bewegen na een CVA topsport is. Het is natuurlijk niet de vergelijken met het lopen van de marathon van New York , maar het moge duidelijk zijn waarom dit topsport is: het is bijzonder inspannend en vereist veel van je krachten. Als je het goed doet, oefen je voortdurend op de rand van je mogelijkheden. Ja, dat is topsport.

Als het waar is dat tafeltennis de beste sport is voor onze hersenen (balletjes die onverwacht alle kanten uitspringen), dan is spelen met taal vast ook enorm goed voor ons brein. Ook daar zijn de combinaties eindeloos. Kinderen, die wel eens een foutje maken, spreken de meest mooie woorden en zinnen uit. Zwemmeren. Spiegelbeeldei. Noem eens een land dat je niet kent. Gooi-autisme. Mijn ouders, die kunnen er ook wat van. Ze noemden mijn rollator eens "rollade" en "labrador". Ik hoop dat het bewust is.