Sinds het verblijf op de IC is er veel verbeterd, maar jammer genoeg lang niet alles. Maar goed: ik werk weer, ik kook weer, ik rijd weer auto, er zijn maar weinig dingen die ik niet doe. Er is een boek en deze website.
Het herstel dat er overduidelijk is, is waarschijnlijk grotendeels te wijten aan natuurlijk herstel, - aan geluk. Maar het niet opgeven, het niet-aflatende elke dag oefenen en het consequent bezig zijn en bezig blijven zullen waarschijnlijk ook een steentje hebben bijgedragen.
Dus ook over al dat gezweet gaat het boek "Bloed, zweet en tranen".
